Ўқитувчи синфдаги аълочи, аммо бахил ўқувчидан сўради:
— Нега синфдошларингдан бирортаси яхши ўқишни бошласа, жанжаллашаверасан?
Билганларини чипакка чиқаришга ҳаракат қиласан?
— Чунки ҳеч кимнинг мендан олдинга ўтиб кетишини истамайман, — ростига кўчиб қўя қолди бола ҳам.
Ўқитувчи қўлига бир бўлак бўр олди ва полга ўн беш сантиметр узунликда чизиқ тортди ва ўқувчидан сўради:
— Бу чизиқни қандай қисқартириш мумкин?
Ўқувчи олдинига ҳайрон бўлди ва чизиқни қисқартиришнинг бир неча усулини айтди. Ўқитувчи жавобни қабул қилмади, олдингидан ҳам узунроқ чизиқ чизди ва савол берди:
— Биринчи чизиқ қандай кўриняпти?
Ўқувчи уялганча бошини эгди:
— Анча қисқа…
Бу жавобдан кейин ўқитувчи бахил ўқувчига умр бўйи унутилмайдиган жавобни берди:
— Илм ва тажрибангни ошириб, ўз чизиғингни узайтиришинг рақиб чизиғини қисқартиришга ҳаракат қилганингдан минг чандон яхшидир!
