Сулаймон алайҳиссаломнинг хотини товус патидан кўшку айвон қуриб беришни сўрабди. Маликанинг илтимосини рад қила олмаган пайғамбар барча қушларнинг бошлиқларини бир ерга тўплаб, маслаҳат қилибди.
Бойўғли мажлисга кечикиб келибди. Сабабини сўраганида у шундай жавоб қилибди:
– Икки масаланинг ечимини топиш билан банд эдим, шунга кечикдим.
– Қандай масалалар экан улар?
– Биринчиси: бу замонда ўлик кўпми ёки тирик?
– Сенингча қайси бири кўп экан?
– Ўлик кўп, чунки тонгда ибодатга турмай ғафлат уйқусида ётганлар ҳам ўликлар қаторига киради.
– Хўш, иккинчи масала нима экан?
– Дунёда хотин кўпми ёки эркак?
– Қайси бири кўп экан?
– Хотин кўп, чунки хотинининг етовида юрадиганлар ҳам шу ҳисобга киради, – дебди бойўғли.
Бу гапни эшитган пайғамбар ҳеч нарса демай, мажлисни тарқатиб юборибди.
«Кўҳна дунё ривоятлари» китобидан
